tokku (p. 262) s. (St. துவக்கு.) Skin, cuticle, surface of the body, as one of the five organs of sense, தோல், (Met.) raiment. (See அக்குத்தொக்கில்லாதவன்.) W. p. 393. TVAK. 2. The bark ofg a tree, மரப்பட்டை. 3. (சது.) Body, சரீரம். தொக்கிந்திரியம், s. The sense of feeling. 18)

tokai (p. 262) s. Assembly, collection, கூட் டம். 2. Sum, amount, total, தொகுதி. 3. Property, stock, money, பணஇருப்பு. 4. Summery, aggregate, epitome, compend, substance of a narrative, abstract of a subject; genus, as including species; general subjects combined, whether analytically or synthetically, சுருக்கம். 5. Assortment, இனமடைப்பு. 6. Article, item, particulars of an account, &c., எண்ணினுறுப்பு. (c.) 7. [in gram.] Omission of a particle in the combination of words, as தொட்டனைத்து, for தொட்டஅனைத்து, as far as day, தொகுத்தல் விகாரம். 8. Elliptical combination of words, as பொன்கொணர்ந்தான், for பொன்னைக்கொணர்ந் தான், he brought the gold. (See தொகைநிலை.) 9. The main division of a treaties, as distinguished from வகை or விரி, அறுவகைச் சூத்திரத்தொன்று. தொகைப்பிசகிப்போயிற்று. The calculation is erroneous. தொகைகட்ட, inf. To finish, to conclude, to bring to an end. 2. To deliver up, to make over, as money, &c., to make a final payment. 3. To sum up, to make a total, to make out the total, to cast up. தொகைகாட்ட, inf. To give a written account. 2. To state a particular number or sum. 3. To make a sum appear large, to magnify. 4. v. n. To appear large, as an amount. தொகைகூட்ட, inf. To add up. தொகைக்காரன், s. A man of considerable property, தனவான், (c.) தொகைச்சூத்திரம், s. One of the six kinds of rules for composition. See சூத்தி ரம். தொகைதைக்க, inf. To make out the grand total of an account. See தை, v. தொகைநிலை, s. A summary, contraction, ellipsis, &c., சுருங்கிநிற்கை. 2. [in gram.] The connection of a word with the பயனிலை by omitting a particle, வேற்று மையுருபுமுதலியதொக்குநிற்றல்.--It embrasces six varieties; 1. வேற்றுமைத்தொகை, the omission of the sign or from of the case, as பொன்கொடுத்தான், for பொன்னைக்கொடுத் தான். 2. வினைத்தொகை, a verb without the sign of the tense, combined with a noun, as கொல்புலி for கொன்றபுலி, கொல்கின்றபுலி, கொல்லும்புலி. 3. பண்புத்தொகை, omission of the adjective sign ஆகிய or ஆய in combining the qualifying epithet with the noun, as கருங்குவளை for கருமையாகியகுவளை, or two nouns in apposition, as ஆதிபக வன். 4. உவமைத்தொகை, the combination of two words with the omission of the sign of comparison, as பான்மொழி for பால் போலுமொழி. 5. உம்மைத்தொகை, omission of the particle உம், as கபிலபாணர் for கபிலனு ம்பாணனும்; also இராப்பகல் for இராவும், பகலும். --Note. In this combination. there is commonly no reduplication. 6. அன்மொ ழித்தொகை, a metonomy or omission of a word, commonly the name of a person, immediately after any of the five preceeding ellipses, as பொற்றொடி. for பொற் றொடியையுடையாள், the golden braceletdamsel. தொகைநிலைச்செய்யுள், s. A poem consisting of a fixed, even number of verses, ஓர்பிரபந்தம். தொகைநிலைத்தொடர்மொழி, s. As உவ மைத்தொகை. (R.) தொகைநிலையுருவகம், s. [in rheto.] A perfect metaphor, ஓரலங்காரம். தொகைபடுவது, appel. n. Contraction of words, as தொகப்படுவது. தொகைபார்க்க, inf. To sum of cast up the amount. (c.) தொகைபூட்ட, inf. [prov.] To balance accounts, to strike a balance, கணக்குச்சரிக் கட்ட. 2. As தொகைதைக்க. தொகைப்படுத்த--தொகையாக்க, inf. To make up an even number. 2. To make a large sum. 3. To sum up; to reduce to heads. தொகைப்பிசகு--தொகைமோசம், s. An error in a reckoning. 2. (fig.) A mistake, a blunder. தொகைப்பொருள், s. Recapitulation; peroration, விரித்தபொருளின்அடக்கம். தொகைமோசம், s. See தொகைபிசகு. தொகையகராதி, s. One of the four divisions of சதுரகராதி, which see. தொகையுருவகம், s. As பண்புத்தொ கை. (R.) தொகையுவமம், s. Contraction of metaphor. See உவமைத்தொகை. தொகையேற்ற, inf. To make a large sum, by the addition of many small items, commonly as a debt. 2. As தொ கைகூட்ட. (c.) தொகையேறுதல், v. noun. Swelling in a large sum by the addition of many items. 2. Forming a total, an amount. தொகைவகை, s. Head and divisions of a subject. தொகைவகைவிரி, s. Heads of a subject, its general divisions, and discussion, &c., தொகைவிரி, s. Head of subject and the discussion. 8)

tottu (p. 262) கிறது, தொத்தினது, தொத்தும், தொத்த, v. n. To spread, as the vine, &c., படர. 2. To light on, adhere to, as burs, &c., ஒட்ட. 3. v. a. To catch one, as disease, to infect. நோய்தொடர, (c.) தோணியிலேதொத்தியக்கரைக்குப்போங்கள். Step on the boat, and get over to the other side. தொத்தவைக்க, inf. To infect, cause disease to spread, to bring--as vermin to a house or person. (c.) தொத்தித்தொடர்ந்துதிரிய, inf. To be a constant companion, a crony. தொத்திப்பிடிக்க, inf. To cling to. 2. To cleave to for support. 3. To have recourse to, or take refuge with one; to seek one's friendship obsequiously. 4. To bring to one, as a woman to a paramour. தொத்தியேற, inf. To cling to, and climb a tree without a noose; to mount a horse or carriage. 2. (fig.) To assume authority, domineer; (lit.) to climb on others. தொத்துகிரந்தி, s. An infectious venereal disease. தொத்துவியாதி--தொத்துவான், s. Infectious disease. 72) *

tokuti (p. 262) s. A series or class of persons, things, &c., கூட்டம். 2. A Society, association, மக்கட்குழு. 3. A flock, herd, swarm, &c., விலங்கின்குழு. 4. Genus, aggregate, பிண்டம். 5. A quantity, collection, accumulation, திரட்சி. (p.) தொகுதிப்பெயர், s. A noun of multitude, குழுஉப்பெயர். 6)

toṭṭm (p. 262) s. [prov.] A little piece of ground. See துண்டி. 48) *

toḷku (p. 262) s. A pit, as excavation, குழி; [ex தொள், et கு.] (கம்பராமா.) 120)

toṭṭāṭṭumṇiym (p. 262) --தொட் டாட்டுவேலை, s. [prov.] Little jobs, easy employments given to a waiting servant, &c., குற்றேவல். 50)

tontrai (p. 262) --தொந்தரவு, s. (Tel. தொர.) Trouble, vexation, difficulty, impediment, வருத்தம், (c.) தொந்தரையானகாரியம். A troublesome or vexatious affair. தொந்தரையானவேலை. A difficult work. தொந்தரவுபண்ண, inf. To trouble one. 74) *

toẕil (p. 262) s. Act, action, deed, செயல். 2. Work, service, employment, avocation, art, pursuit, practice, வேலை. 3. Office, trade, function, business, உத்தியோகம். 4. Skill, competence, address in performance, adroitness, exercise of acumen, display of ingenuity in workmanship, machinery, or speech, சாமர்த்தியம். 5. [in gram.] A verb, வினைச்சொல். 6. Result, natural effect, characteristic, instinct, தன்மை. 7. Appropriate duties or occupations, குலாசாரம். 8. Treachery, intrigue, cunning, தந்திரம்-Note For முத்தொழில், the three operations of the deity and ஐந்தொழில், as given in Saiva Agamas, see பஞ்சகிருத்தியம் under கிருத்தியம். The six தொழில், or actions, appropriate to the holy land, or India proper, are: 1. உழவு. ploughing, tillage. 2. தொழில், workmanship, manufacture. 3. வரைவு, marriage, with appropriate ceremonies. 4. வா ணிகம், traffic. 5. வீச்சை, வித்தை. arts, science, literature. 6. சிற்பம். architecture. The six தொழில் or duties and occupations appropriate to the four castes are: 1. To அந்தணர், brahmans: 1. ஓதல், study and recitation of the Vedas. 2. ஓதுவித்தல், teaching the Veda. 3. வேட்டல், performing daily and special rites tending the sacred fire. &c. 4. வேட்பித்தல், managing the performance of rites for others, &c. 5. ஈதல், distributing alms, supporting religious mendicants. 6. ஏற்றல், receiving alms, and donations from worthy persons. II. To அரசர், the royal or military race: 1. ஓதல், studying. 2. வேட்டல், performing rites. 3. ஈதல், bestowing alms, and donations. 4. உலகோம்பல், cherishing, protecting, governing the land. 5. படைப்பயிற்றல், training or disciplining armies. 6. பொருதல், carrying on war. III. To வைசியர், or cultivators, marchants and herdsmen: 1. ஓதல், study, 2. வேட்டல், performing rites. 3. பொருளீட் டல், acquiring wealth. 4. ஈதல், bestowing alms. 5. பசுக்காத்தல், keeping cows. 6. ஏரு ழல், agriculture. IV. சூத்திரர், servile castes: 1. முதன்மூவர்க்கேவல்செய்தல், serving the first three castes. 2. பொருளீட்டல், acquiring wealth. 3. உழுதல், tillage. 4. பசுக்காத்தல், keeping cows. 5. குயிலூவத்தொழில்செய்தல், playind on stringed and wind instruments 6. காருகவினைகளாக்கல், weaving cotton and silk, bearing burdens, and other drudgery. Authorities differ on some of the varieties. நீஎன்னிடத்தில்தொழில்பண்ணிக்கொண்டுவருகி றாய்ஒருநாளைக்குஅகப்படுவாய். You are dealing slily with me, one day you will be caught. தொழிலாளன், s. [pl. தொழிலாளர்.] A mechanic, artificer, office holder, &c. தொழிலாளி, s. (mas. and fem. vul. தொள்ளாளி, plu. தொழிலாளிகள்.] An artificer, as தொழிலாளன். தொழிலில் இலாபம், s. Profit from work or trade. தொழிலெடுக்க, inf. To get or obtain office. 2. [prov.] To dismiss one from office. 3. See எடு, v. தொழில்மாற, inf. To be transferred from one profession to another. 2. To be put out of office. தொழிலோர், s. [plu.] Artificers, &c. தொழிற்குறைவிசேடம், s. [in rheto.] One of the four kinds of விசேடம், enhancing the superiority of a person or thing by a description of results without noticing intermediate causes, ஓரலங்காரம். தொழிற்பட, inf. To be formed, constructed, produced, evolved, காரியப்பட. 2. To engage in an office, to enter upon a work, வேலையிற்புக. தொழிற்பண்பு, s. [in gram.] Words describing the qualities of acts, as ஆடல், dancing; பாடல், singing. தொழிற்பாடு, s. Labur, as பாடு. தொழிற்பெயர், s. Verbals, verbal nouns. being of two kinds: 1. புடைபெயர்ச்சித் தொழிற்பெயர், as வருதல், coming, &c. 2. முதனிலைத்தொழிற்பெயர், as உரிஞி, &c. தொழிற்துறை, s. Trade, business, வியா பாரம். தொழின்முறைமை, s. Occupation, manner of work. தொழின்மொழி, s. As வினைச்சொல். 105)

tolkāppiyṉ (p. 262) s. The author of the work, தொல்காப்பியம். He was one of the disciples of Agastya; his personal name being திரணதூமாக்கினி, ஓர்இலக்கணதூவாசிரியன். தொல்காப்பியம், s. A celebrated work on grammar in three divisions, ஓரிலக் கணநூல். 103)